damn these wild young hearts

kanımca bir kadının artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını anladığı o lanet an, aslında ömrünün 1/3lük kısmının matematiksel olarak bittiği gün değildir. ne zaman ki dandik bir form sizi yaşınıza göre kategorize etmek ister ve farklı yaş aralıklarıyla oluşturduğu kutucukları önünüze koyduğunda işaretlediğiniz kutu artık '0-25' değil '26-35'tir, işte o zaman bazı gerçekleri inkar etme gücü elinizden alınmıştır. bahsi geçen kutuya mensup hemcinslerimle yaptığım konuşmalardan sonra farkına vardım ki bu iş en çok aşk ve seks hayatımızı etkiliyor. evlilik hayallerinden, "kendi aramızda sözlendik" avamlığından en uzak kadın bile belli bir yaştan sonra belli tip erkeklerle vakit kaybetmekten kaçınıyor. belki de çocuklarla iyi geçinen erkeklerden iyi bir baba figürü olacağı düşüncesinin bilinçaltımıza yerleşmiş olması yüzünden hiç çocuk hayali kurmayan kadının bile o tip bir erkekten etkileniyor olması gibi kontrol edemediğimiz ve genlerimize kodlanmış mevzular vardır bilemiyorum fakat yaş ilerledikçe elimizdeki kriterin maddelerinin arttığı bir gerçek. belli bir ağırlığı olmayan, toplumda belli bir statü edinememiş, belli maddi standartları tutturamamış adamlar hiçbir zaman 'koca' materyali olarak addedilmezler bittabi ama 26-35 kutucuğundaki kadınlar için flört materyali bile olamıyorlar. kısa süreli cinsel performanslarda (gün olarak, saat olarak değil tabii allahım sen koru) tercih meselesi olan çıtırlar vakit geçirmeye gelince sınıfta kaldığından ve 26+ yaşlarına gelene kadar birilerini büyütmekle vaktini harcamış kadınlar artık yorulduğundan, 'burada hazır yapılmışı var' erkeklere olan talep gittikçe artıyor. takdir edersiniz ki arz ile talep birbirini dengeleyemiyor, ve biz "26-35 kutucuğunda yaşanamayan aşklar"ın kurbanı oluyoruz. çok acıklı.