Wednesday, November 5

that rock on your finger's like a tumor

an itibariyle çalışmakta olduğum kuruma ilk başladığımda, sosyal ortam konusunda biraz kültür şokuna girmiştim. zira tömerhanemizde, hali hazırda hacettepe'den arkadaşlık kurduğumuz bir takım insanların üzerine bir kaç yeni arkadaş da eklenince, "the gang" oluşumuna varmak çok zor olmamıştı. biz orada "iş arkadaşı" değildik; şans eseri aynı iş yerinde çalışan arkadaşlardık.

burdaysa "hacı dünkü maç nasıldı yaa", "haftasonu if'e gittik bok gibiydi", "placebo yeni albüm kayıtlarını bitirmiş diyolar ne ayak?" muhabbetlerini mumla arıyor bu deli gönül. neden? çünkü burda herkes evli. benden büyükleri geçtim, benim yaşımdakiler ve hatta benden küçükler de. herkes ya evli ya hamile ya da zaten çocuğu var. dolayısıyla sosyal ortamda konu ya düğün, ya yemek tarifi ya da çocuğun okul maceraları. daralıyorum sayın seyirciler. insanın hayatı yaşayış şekli değişince sohbetleri de elbette değişecektir ancak ben evlenen bir kadının yemek ve çocuktan öte konu konuşmayacak kadar sığlaşmasını kabullenemiyorum. evlilik hayatı insanı bu kadar mı değiştiriyor yahu? eğer öyleyse, rica ederim bu bahsi kapatalım; zira benim henüz bir hayatım var.


7 comments:

Anonymous said...

Genelleme yapacak olursak evet evli kadınların başka konuşacak mevzu bahisleri yokmuş gibi papaganvari hep aynı konuları agızlarına dolarlar... Anlayamıyorum acep evlenince bendemi aynı olacagım diye korkmuyorda degilim aslında...

Kiralık Beyin// said...

benim anlamadıgım
daha 88'liyim cevremdekiler de 82 den 88'li seklinde
kimi görsem evlenmeye basladı
ama bi anda
adamı yazın gördüm.nasılsın dedim.nişanlıyım sende var mı nişan veya söz dedi
kusura bakma ama siktirgit lan
cocuk yaptım 2 yasında evde beni bekliyo dedim
ne kendini bilmezlik.sen kimsin de evleniyosun nişanlanıyosun.
cevre böyle olunca devamlı küfür eden bi adam oldum
ki kufuru severim'

Merush Hanım said...

evli kadınların salt yemek ve çocuk muhabbeti yaptıklarına dair genellemeyi sizin gibi vizyon sahibi bir bağyana yakıştırmadım kuzum. lütfen yani, yok öyle bişey.

farawaysoclose said...

var böyle bir şey. hele de daha yeni doğum yapmışından kocaman boy boy evlatları olanına dek tüm annelerin habire ve niyeyse yüksek sesle çocuklarından bahsetmelerini anlayamıyorum?!! bize ne ya!! yeter artık anlatmayın!


vakti zamanında avuç içi kadar minicik bir odada 2 kişi çalışıyorduk. 2.kişi telefonda uzun uzun ve detaylı detaylı oğlunun kakasından bahsetmekten hiç çekinmiyordu. kusarak kendimi atmıştım odadan...

voodoo girl said...

merush hanım, vallahi benim çevremdekiler böyle ben ne yapayım :)

cız-bız-liz said...

bence biz öle olmicaz.
çocuklarımız köşe yastığı gibi olmicak.
kocalarımız bize "hanım" diye hitap etmicek.
and we'll live happily ever after in rocko's modern life.

Yağız Gönüler said...

aynı problem bende de var. tek yaşıtım yok. kadıköyde bir iş yerinden teklif aldım ama ordada durum vahim. 2-3 tane fıstık dışında bişey yok. yerim.