* ferzan özpetek filmlerindeki gibi sofralarda yemek yemek istiyorum. ailevi arkadaşlık, sonsuz aşk, duygusal gerilim, sosyal çevre gibi olguları daha güzel tasvir eden yemek sofrası sahneleri hatırlamıyorum başka hiç bir filmden.
* 25li yaşlarda arkadaşlarınız iş güç sahibi olup evlenmeye 65li yaşlarda da birer birer ölmeye başladıkça yaşlanmaya başladığınızı hissedersiniz iyice ya, hepsi bi nevi bir yerlere, şeylere ya da kimselere hapsolmak. acaba özgürlüğümüzü kaybedince mi yaşlanıyoruz kısaca?
* bu aralar dönmeye başlamış olan cola turka reklamları, ilk izleyişte (kendi takımınızla ilgili olanı izliyorsanız) tüyleri diken diken etme potansiyeline sahip olsa da; diğer takımlar için de yapılmış olduğunu bilmek kaypak bi hava katıyor ürüne. kolpa yeşil sermaye.
* tiyatro, söyleşi gibi ortamlarda alkışı başlatan insan olmak istedim hep ama hiç olmadı.
Saturday, May 3
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
yine toplumsal bir yaraya parmak basmışsınız vuduhanım yaşım 25 çağırın nikah memurunu deme hastalığı nerden gelir hep merak ederim.saygılar efendim,
bence toplum olarak kızlarımızı öyle yetiştirme hastalığımız var. eskiden liseyi bitirince evlenilirmiş, biraz geliştik üniversiteyi bitirince oldu şimdi bu en gelişmiş(!) halimizde de üniversiteyi bitir bi iş bul evlen haline geldi ama nedense mutlaka bi evlilik olacak. işte kadınlar kendilerine mutlu olmayı değil evlenmeyi amaç edindikleri için de yüzüğü parmağına taktıktan sonra bir takım değişmeler ve amaca ulaşmanın verdiği boşluk duygusu (takımının şampiyonluğundan bir gün sonra hissettiğin şey gibi) sarıyor ortamı. ondan sonra boşanma neden arttı alın size prof. voodoodan neden :)
sevgi, saygı
Post a Comment