there's a hole in my soul

yanlış giden birşeyler olduğu zaten gece dışarı çıkıp 12 olunca yorulmalardan, yeni insanlarla tanışmak istememelerden, eski insanlarla da birtakım ortamlarda kaşılaşılınca bünyede sosyalleşmeye dair hiç bir istek bulundurmamalardan belliydi. havalardan dedik, yaşlandık dedik, it's just a phase dedik ama şair ne demiş "explanations never come on time". nihayetinde kendimizi fiziksel olarak değil ama -zira odamın hiç bir açısı bukadar minimal ve düzenli değil- ruhsal olarak yandaki resimle özdeşleştirdik. bugünden itibaren durumuma yeni bir açıklama getirmiş bulunmaktayım; şubat 2006dan beri haftanın 7 günü çalışan bir insan olarak bütün gün yatmak içimde büyük bir boşluk oluşmasına sebep oldu, her şeyden ve herkesten sıkılıyorum, kara deliğim beni ele geçiriyor oh my gosh.

aslında şu durumda yapılması gereken şey bir yurdum sahil kasabası tatiline çıkmak, kendimizi kızgın kumlardan serin sulara atmak, güneş altında bira içip uyuklamak, havuz başında tavla oynamak, varsa yakınlardaki sünnet düğünü ışıklı ve çakma disco balllu "diskotek"lerde ismail yk şarkıları eşliğinde dansetmek (as shown below).



fakat seçimlere kadar herhangi bir tatil planı yapmayı başaramayan uyuz bünyem, her geçen gün büyümekte olan kıçımın bir süre daha olduğu yerden kıpırdayamayacağı sinyalini veriyor. tatil kum saatinin taneleri gibi akıyor parmaklarımın arasından, günün uzun saatlerini başında geçirdiğim bilgisayarım bile yazılım sahteciliğinden kurban ilan ediyor beni, blogumu renklendirmek için resimler buluyorum ordan burdan ancak ruhumdaki boşluğu google graphics dolduramıyor.

Sometimes I feel broken and can't get fixed.