Colorless green ideas sleep furiously

artık kış gelsin. havanın bu ne tarafa gideceğini bilemeyen dönek halleri canımı sıkıyor. sabah 8de işe gitmek ve iş boyunca da muhtelif zamanlarda bina dışına çıkmak durumunda olan bi insan olarak sabahları üşüyüp öğlenleri terlemekten sıkıldım. kış denen şeyi oldum olası çok sevmişimdir, ve her genç kızın dolabında bulunması gereken o siyah boğazlı kazaklarımı da özlemedim değil.

birdenbire ölesiye popüler olan şeylerden tiksinme gibi bir özelliğim var. zamanında simyacıyı da bu yüzden okumamıştım. şimdiyse facebook denen internet çılgınlığını protesto ediyorum, sosyal ortamlarda konunun bi şekilde sürekli oraya varması beni teknoloji toplumu asosyalleştiriyor mu konulu bloglar yazmaya itiyor. duyduğuma göre insanlar birbirlerine birtakım içkiler vs gönderebiliyormuş bahsi geçen a-sosyalleşme sitesinde; insanın "benimle bi kahve içmek ister misin" tarzı cümlelerin kurulduğu amerikan dizilerine özenesi geliyor.

dün boktun bugün koktun sözünün bu ülkedeki en güzel örneğinin ercan saatçi olduğunu düşünüyorum. izel-çelik-ercan triosundan çıkıp sırf ertuğrul özkök denen şerefsizin önde gideni bi adamın damadı oldu diye kendini 'ercan bey' statüsüne koyan bu şahıs ölse üzülmem inanın, böyle de bir tarafım var evet.

televizyon tarihine hugo'yu arayıp küfürler yağdıran çocuk gibi geçmek istiyorum. bbgye katılıp "04 voodoo, bu hafta kimi elemek istersin?" sorusuna "sizi öykü hanım" diye, ya da bir güzellik yarışmasına katılıp, "elinizde sihirli bir değnek olsa ne yapmak isterdiniz?" sorusuna "götünüze sokmak isterdim" diye cevap vermek aklıma gelen bir kaç seçenek.

mümkün olsa kendime süper güç olarak dünyadaki tüm şarkıların sözlerini bilme gücünü seçerim. tabi bağlantılı olarak tüm dünya dillerini konuşma gücü de. bukadar da idealist bir dilbilimciyim.

bi de zaman makinesi icad edilirse eğer, biri bize salak dediğinde "salla da sümüğüne bak!" diye cevap verdiğimiz günlere dönmek istiyorum.