aklımda çok düşünce, kalbimde çok duygu, telefonumda bloga yazılmalık çok nokta vardı. gitti. şimdi yerimden kalkıp ışığı açmaya üşendiğim için karanlık sayılabilecek bir oda, bir de miğdeme onu ağzımdan çıkartıp atmak istermişcesine sarılmış hayali eller var.daraldım.
1 comment:
well, i'm not seventeen.
but i've cuts on my knees.
falling down,
as the winter takes one more cherry tree.
Post a Comment