back

yalnız ne ara bu kadar sanal sosyal bir insan olduysam, 'reelden' arkadaşlarımdan bazıları bile "bugün twittera hiç yazmadın ne oldu?" diye telefonlar açtılar şu geçtiğimiz 2-3 günde bana. yaşıyorum gençler, panik yok! okulumda sınav haftası olması dolayısı ile pazartesi sınav yapıp bu 2 gün de mütemadiyen onları okuduğumuz, artı ilk master dersimin bugün başlamış olması ve 4 adet kol gibi makaleyi de son güne bırakmam sebebiyle günlerdir uzağım bu alemlerden. bir daha artı, sosyal bir deney olarak "bir futbolcu ile flört etme" günlerimi yaşıyorum, durumlar şekillenince bunu da ballandıra ballandıra anlatacağım tabii ki.

ayrıca, "sonra o bunu dedi, sonra ben bunu dedim, şimdi neden böyle yapıyor ben hiç anlamıyorum yani ama ilk onun araması gerekir değil mi?" tadında teenager kafaları yaşarken ve bunu da sıkıntı zannederken doktordan gelen "test kötü çıktı, biyopsi yapmam lazım" telefonuyla tam da nada'nın otoparkının kapısında ağlamaya başlamam, gelen ilk tepkinin "kim üzdü seni?" olması çünkü ilişki gibi sikko bir şeyi hayatımızın merkezi haline getirmemiz ama aslında "herşeyin başı sağlık" mottosunun bir tokat gibi yüzüme inmesi diye bir olay da yaşadım; ama bunda da panik yok eğer beklenenden önce ölmeme sebep olacak bir şey varsa ben size pazartesi anlatırım.

döndüm yani.