"çok pis depresyondayım, üstelik hastayım" pozu.
ikidir istanbul'dan döndüğümde kendimi birtakım hayat sorgulamalarında buluyor ve eş zamanlı olarak hasta oluyorum. depresyonum yüzünden vücudum bitap düşüyor da mı hastalanıyorum yoksa hastalanınca duygusal olarak da mı yıpranıyorum o kadarını bilemem ama an itibariyle yine hem hastayım hem bunalımdayım. geçen seferki gereksiz antibiyotik faciasını tekrar yaşamamak için akıllı oldum gittim acil servise, boğaz kültürümü aldırdım. yaptıranlar bilir, boğaz kültürü denen şey kulak çubuğunun büyüğünün boğazınıza sokulup bir kaç saniye sürtülmesi işlemi. ben daha önce de yaptırdığımdan ağzımı açtım uslu uslu oturuyorum, ben ses çıkartmadıkça tipitip doktor sürdükçe sürüyor. sonunda işini bitirip "siz ses çıkartmayınca fazla fazla aldım, normalde öğürme refleksi olur ama siz çok rahattınız maşallah" dedi iyi mi. adamdaki imaya gel. hayır harbiden öyle bir kabiliyetim olsa alnıma yazdırır, "orgasm donor" t-shirtüyle dolaşan gökhan şükür'ün yanında yürürüm ama neticede herkesin yeteneği başka. sözün özü; boğazım da içim de şişti, insin diye bekliyorum.
4 comments:
geçmiş olsun beybi..
hastalanınca mı depresyon yoksa depresyon sonucu mu hastalık ikilemin bana bir perşembe günü ne hatırlatmış olabilir tahmin et. "düşüp de mi bayıldı yoksa bayıldı da mı düştü bilemiyoruz."
geçmiş olsun, yine görüşemedik, beni bi görsen istanbul seyahatlerine karşı bağışıklık kazanıcaksın ama işte... üç noktamı da koydum, ortamı terk edebilirim.
Geçmiş olsun...Doktor da az ipne değilmiş ha, harbiden imaya bak sen. Sanane lan, sana ne oluyo ki deseydin keşke. Kızdım şimdi bak...
karaefendi you're hilarious!..
Post a Comment