son uzun ilişkim bittikten sonra elimi tekrar o taşın altına koyma istediğimi kaybedişimin -şimdi bahane olduğunu anladığım- sebepleri boldu. başlarda ilişkim yeni bitmişti, tabii ki biraz zamana ihtiyacım vardı. rebound adamlarla gerçek bir ilişki yaşadığım illüzyonundan allah beni korusundu. sonrasında henüz amerikan dizilerinin bize ideal unutma süresi olarak sundukları 'yaşanan ilişki süresinin yarısı' dönemi henüz dolmamış olsa da asıl sebebin etrafta ilişki yaşamaya değer erkek bulamamak olduğunu düşündüm. gerçek anlamıyla 'dating' tecrübelerimin çok olmamasının yanında zaten tanıştığım erkeklere skordan öte bir anlam yüklemeye içim el vermiyordu. zamanın her şeyin ilacı olduğu, karşıma doğru düzgün bir erkek çıkınca kendimi hazır hissedeceğim ve buna benzer pek çok kız arkadaş destek cümleleriyle dolu kafamın olaya uyanması ise dün gece gerçekleşti. benim ilişki yaşamak istemeyişimin en büyük sebebi, kafamdaki 'ilişki yaşayan voodoo' imajının karnıma ağrılar sokuyor olması. herhangi bir ilişkide yaşanması muhtemel en ufak bir can sıkıntısı, karşı taraftan beklediğim tepkileri alamadığımda hissettiğim rahatsızlık, kalbimi sıkıştıran küçük kıskançlıklar ve bunun gibi pek çok hal-tavır içinde olduğumu hayal etmek bile tüylerimi diken diken ediyor şu an. o yüzden bundan sonra en iyisi gerçeklerle barışalım ve ben "etrafta doğru düzgün adam yok yeaa" demeyi, arkadaşlarım da yalnız öleceğimi düşündüğümü söylediğimde verdikleri "saçmalama yeaa" tepkisini bir kenara bıraksınlar. neyse ki kedi beslemiyorum, yoksa şurada klişenin allahını yapmıştık şerefsizim.
2 comments:
kediler iyidir, ciğer yerler, insanlar ise adamın ciğerini sökerler..
harbiden yaaa.. budur abi benim de iliski istememe nedenim.. o tuyleri diken diken edecek nedenlerin sayisi arti sonsuz da mutlu edecek seylerin sayisi ileri derecede sonlu sanki. bu nedenle de bir iliski de mutluluk bulmak imkansiz sanki..
peki bu yalnizlik durumu ne olacak? skor skor nereye kadar? nasil bi cikmazdir bu?
Post a Comment