günün mönüsü

dün gece evimde uyumamış olmanın verdiği uykusuzluk ve rahatsızlık hali günün erken saatlerinde kendini göstermeye başladı. uyandıktan sonra bir daha asla uyuyamayan bir insan olarak cumartesinin ilk işini de odamı toplama olarak belirledim ben de. annemin "her gün çıkardıklarını katlayıp yerine koysan her hafta odanı toplamak zorunda kalmazsın" tadındaki özlü sözlerinin aksine anladım ki ben bir hafta boyunca üzerimden her çıkarttığımı biyerlere atıp haftasonu toptan katlama-yerleştirme yapınca daha mutlu oluyorum. odamı topladım huzurluyum hissi kaplıyo içimi.
bugün evde varlığından habersiz olduğum bi sırt kaşıma aleti buldum. sırt kaşıma aleti deyince baya teknolojik şeyler geliyor insanın gözünün önüne ancak bu dediğim bildiğiniz ucu parmak şeklinde olan uzun sopa. normal şartlarda elimizin yetişemeyeceği yerleri kaşımak için bu sopadaki tahta eli kullanıyoruz. her ne kadar işe yarasa da, çok yalnızlık çağrışımı yapan bir alet gibi geliyor bana. hani sırtımı kaşıyacak kimsem yok bu sopayı kullanıyorum der gibi.
çirkef futboldan/futbolcudan hiç hazzetmiyorum. bu yüzden ali tandoğan ve baki gibi futbolcularımızın tez zamanda gönderilmesi en büyük dileğim. kötü futbolun hakim olduğu, bence hakkı beraberlik olan ve izlerken uyku getirten temposuz maçın sonucu beşiktaşkımın 3 puan alması oldu. konyaya karşı alınan galibiyet çirkef futbolculara ve dinci taraftara , "bu nobre bu takıma ne yaptı bugüne kadar" diye sinir krizi cümleleri sarfederken nobre'nin galibiyet golünü atması da bana kapak oldu.
bu gece boğazımdaki şişlik ve ağzımdaki tatsızlığa rağmen gurbet ellerden gelen arkadaşının doğumgünü kutlaması için dışarı çıkmak zorunda olan bünyem yarına çıkabilirse, görüşürüz.