öğrenci arkadaşlar finallerinden vizelerinden şikayet ededursun, ben çalışan tüm arkadaşlar adına "gel sen ne çektiğimi bir de bana sor" demek istiyorum - bırakın bu işleri devlet su işleri esprisini yapma yaşımızı geçtiğimize şükredin. 9 günlük tatili takiben yatakta 1 saat döndükten sonra uykuya dalınabilen bir gece sonrası sabahın 7sinde mavi ışıklı turuncu saatimin bipleri arasında kalkmış ve işe gelmiş bir insanım, bana bunlarla gelmeyin. her nekadar mini mini öğrencilerimiz yarına kadar okula teşrif etmeyecek olsa da ofiste olmanın dayanılmaz ağırlığı, 20 haziranda bitecek derslerin yükü ve 10 temmuzda başlayacak tatilin uzaklığı üzerime çökmüş durumda.bu noktada gerekli donanımlar ofis bilgisayarımda bulunmadığından buraya yükleyemediğim Telepopmusik - Let's go again parçasını kendiniz indirip dinleyin bi zahmet.
You are now listening to the sound of a nervous breakdown.
2 comments:
şu dakka işyerinde ve mutsuz olan bi insan olarak hislerinizi paylaşıyorum dear colleague.
keşke hayat, her geçen daha da zorlaşmasa..keşke bir önceki günümüzü aramasak..
keşke, keşkelerle ömür geçse..
Post a Comment