Ich trinke Schampus mit Lachsfisch!

* dün başıma trajikomik bir olay geldi. dizimin sadece bir parmak üzerinde bir etekle ankamall'a gitmek üzere dolmuşa bindim. tam inmek için ayağa kalktığımda arkamda oturan adamın cep telefonuyla bacaklarımın resmini çekmeye çalıştığını farkettim. yani bana öyle geldi, kesin olarak anlamış olsam tam da emniyetin karşısındayız herhalde karakollarda falan sabahlardık. hayır bacağımın görünen kısmı dizden aşağısı, zaten kucağımda torbalar falan vardı ordan bi frikiğim yok biliyorum. alta sokup daha üzerleri çekebilecek bir pozisyonu da yok adamın. dizimden bileğime kadar olan yerime bakıp 31 mi çekecek amaç bu mu? (ta ne zaman kadınların maruz kaldığı tacizlerle ilgili bir yazıma 'hmm çok güzelsin ya ondan oluyordur' gibi yorumlarla gelenler bunu da bacaklarım çok seksi imajı vermek için yazdığımı düşünebilirler, hazırlıklıyım) burdan sapıklık derecesine vakıf olamadığım adama seslenmek istiyorum: bacaklarımı çok beğendiysen götüne sokayım tam olsun, en azından daha sekse yakın bir tecrübe yaşarsın. ya havle.

* geçenlerde 99 senesinde tutmaya başladığım bir defter buldum kitaplığımı karıştırırken. içinden günlük kıvamı yazılmış sayfalarla birlikte abuk subuk eskiden kalma yazılar, şarkı sözleri, eski sevgilimin bu güne kadar haberdar olmadığım bir yazısı, ders programları, leeds united'ın o zamanki kadrosu falan çıktı. o kadar alakasız yani. bir sayfaya ise cenazemde istediklerimi yazmışım. sene 2000. tabutuma beşiktaş bayrağı, atatürk anadolu lisesi flaması mı ne denir ona işte ondan bir de 13 numaralı basketbol formam serilsin istemişim. tabutta çıplak olmak istemiyorum, bir de yanıma içinde sevdiklerimin benim için yazdıkları şeyler barındıran bir defter konulacakmış (ben çok yakın zaman kadar tabutla gömüldüğümüzü sanıyordum, o yüzden şaşırmayalım). dini herhangi bir öğe istemiyorum, dua istemiyorum, sadece alkış istiyorum. asıl götümün kalkıklığına gelin: mezar taşımda şu yazsınmış "hayat bir filmse, başrolünü kaybetti. şimdi yardımcı oyunculara başarılar". kafalara gel. baya güldüm ben buna, siz de gülün diye yazdım.

* izlemeye/okumaya alıştığımız bir haber türü vardır ya "türk kızının büyük başarısı" falan diye. türk kızı dediklerinin de babası türktür kendisi bilmemnerde doğmuştur türkçe bilmiyordur bile ve türkiye'den zerre beslenmişliği yoktur. işte öyle zamanlarda neden gurur duyuyoruz hiç anlamam. ezik miyiz? bu ülkenin topraklarında (breh de breh) büyümüş, yetişmiş, eğitim görmüş ve başarılı olmuş bir sürü insan var. sırf oluşmasına yardımcı olan spermler türk diye neden kendimize pay çıkartıyoruz o başarılardan anlamak mümkün değil.

* böyle anketimsi şeyler olur ya bi ucu çok katılıyorum diğer ucu hiç katılmıyorum. ortada da fikrim yok/bilmiyorum gibi bir şey vardır. işte ben bilmesem, karar veremesem, fikrim olmasa bile elim o ortaya gitmiyor ya. böyle cibiliyetsiz hissediyorum kendimi onu işaretleyince. işaretlemiyorum o yüzden. yanlış verilere yol açıyor olabilirim yani, bilim affetsin.

* biri bana tükürme psikolojisini anlatsın. futbolcularınkini falan demiyorum, mesela kavga anında falan tüküren insanlar vardır ya. nasıl bir kafa o? yani nasıl bir sinir "dur şuna bir tüküreyim de aklı başına gelsin!" dedirtir insana. çok komik değil mi ya, biri bana tükürse ben ya gülerim ya kusarım. düşündüm de herhalde kusarım.