havaalanında fenerbahçe maçının son yarım saatini izledikten, yan masamda oturan adamların benim tarafıma bakıp kendi aralarında fısıldaşarak "fena" demelerini üzerime alınıp kafamı sol tarafa çevirince şifon mini elbisesiyle uçağa binmeyi bekleyen kızı görüp göt olduktan, alkolle silinmesi gereken güzide uçağımızı 1,5 saat bekledikten, tam bir bilim insanı olarak bu süreyi makalelerimi okuyarak geçirdikten, elimde akademik personel kimliğim telefondaki ablama geç saate bilet almış olmamı okuluma çemkirerek açıklayıp yanımda oturan ve elinde bizim okulun öğrenci kimliği bulunan çocukla gözgöze geldikten, uçakta gecenin o saati olmasına rağmen uyumak yerine bağırarak konuşmayı tercih eden çocuklara ve birbirlerini "bence sen ankaraya fazlasın" gibi cümlelerle övdüğünü zanneden izmirli kızlara tahammül etmeye çalıştıktan, nihayet bavulumu alıp kapılar açılınca yakınlarını bekleyen kalabalığın gözleri üzerimde önce bir ünlü gibi belirip sonra ezik ezik havaşa doğru yürüdükten sonra izmire geldim.
ve ilk günün özeti: 6 dünya kupası gördüm, izmirde böyle soğuk görmedim.
1 comment:
biz de izmirden ankaraya kaçtık; eksi 15 derecede halı saha maçı;klasik ankara bebesi.
Post a Comment