you can dress up like a sultan in your Onion Head Hat

anı: yıllar önce annemler tatildeyken gazeteciler artık hangi bahaneyle bilemiyorum annemle teyzemi bikinileri içinde bir arabanın önünde fotoğraflamış, sonra da gazeteye "türkiye'ye tatil için gelip parasız kalan turist kızlar taksicilik yapıyor" diye basmışlar. dedem de delirip gazeteyi falan toplatmış bulundukları yerde. o gazetenin bir kopyasının dahi olmayışı büyük bir acıdır içimde. babamın da hakemlik yıllarında kendi yönettiği maçlarla ilgili çıkan haberleri, 'haftanın hakem üçlüsü' seçildiklerinde isimlerinin yazdığı o haftalık görünüm zımbırtılarını kesip yapıştırdığı bir defteri vardı. hiç unutamadığım sayfa da o dönemin mhk başkanı mıdır nesidir adamın teki "hakemler benim çocuğum" gibi bir açıklama yapmış, babam bu haberi kesip sayfanın ortasına yapıştırmış ve ok çıkartıp "o zaman hepimiz piçiz" yazmış. oturup uğraşmış yani bununla. çemkirme genlerimi nereden aldığımı anladığım gün o gündür.

his: sonucunda ünlü olunabilen bir sanat dalıyla uğraşıp ünlü olamamış olsam çok sinirim bozulurdu benim haksız ün kazananları gördükçe. hayır şimdi bile sinirimi bozuyor emre aydın, mehmet turgut falan gibi isimler zira o ünü ve parayı hak eden çok daha yetenekli isimler olduğunu düşünüyorum ülke sınırlarında. hele bir de aynı mesleği yapıyor olsak hasetimden çatlardım herhalde. allahtan bizim sektörde maksimum "ulan sunum diye bunu mu koymuşlar konferansa ben bundan daha güzel paper yazarım" diyorsun bitiyor. Cesur Öztürk reyis ayrı tabii.

tespit: teknoloji çıktı sosyallik bozuldu diyor insanlar da bence teknolojinin en büyük dezavantajı gerçek hayata fazla etki etmeye başladığı zaman çıkıyor ortaya. gerçek hayatta seninle aynı seviyede internet ya da sosyal paylaşım siteleri geçmişi olmayan insanlarla sosyalleşirken sıkıntı yaşayabiliyorsun. geçen gün konferansta konuşma dinlerken birden yanımdakilere dönüp "adam haklı beyler" dediğimde kimse gülmeyince göt oldum oradan biliyorum.

komik: