na

çılgın bir cumartesi gecesinin ilk dakikalarında, duvarlar üzerime üzerime geliyor. neden mi? evdeyim, sevdiceğim istanbula döndü, yarın yapmam gereken ödevler, bugünse dışarı çıkmama engel olan delik bir cebim var. ama on top of all these, necati, evet 'necati of all people' bize gol attı. liderlik gitti, beşiktaş nevresimlerim hüzünle bakıyor yataktan bana. kıçım saatlerdir aynı yerde oturmaktan ağrıyor, midem bu saatte yapmaması gerekeni yapıp bir takım isteklerde bulunuyor. gündüzün tekrarları döndüğü için comedy max bile derdime çare olamıyor ve ben nefes almanın daha kolay bir yolunu bulana kadar dükkanı kapatıyorum.