möh.

bir süredir, içinde bulunduğum anı sallamayıp sadece gelecekte belirlediğim noktalara ulaşma amacıyla yaşadığımı farketmiş ve bundan da yeterince sıkkınlık duymaya başlamıştım ki daha kötüsü oldu, o belirlediğim ve beklediğim gelecek anları da tad vermemeye başladı. çok felsefik birşeymiş gibi görünmüş olabilir de kastettiğim aslında tüm haftayı cumartesi olsun diye yaşamak gibi birşey. mevsim değişimi midir, gezegenler yine birbirlerine mi giriyordur nedir içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor, hiçbir şey bana keyif vermiyor. kırtasiyeler çoktan gözden çıkartmış 2009'u, 2010 takvim ve ajandalarının reklamını yapıyorlar; halbuki yıl "abi o değil de yılbaşında ne yapıyoruz?" sorusunun ilk sorulduğu gün biter benim için. bari kalan ayları düzgün yaşayalım diyeceğim, olmuyor; zira aylardır sabırsızlıkla beklediğim 29 ekim tatili ve istanbul ziyaretinin bile hevesini kaybettim. artık ne yapayım kaderime razı oldum, hayatıma girecek keyif verici madde ya da insanları bekliyorum. hangisi önce gelirse.