sevgi dedim de aklıma ne geldi

bir önceki postun üzerine tekrar aşkla ilgili yazıyor olmamın tek suçlusu, bu akşamki film gecemizde bok varmış gibi üstüste wristcutters ve 500 days of summer'ı izlemiş olmamız. kıssadan hissem şu: köpek gibi aşık olduğumuz insanlar bizim onları sevdiğimiz kadar bizi sevmeyince nasıl da nankörleşiyor ve "demek ki beklediğim insan bu değilmiş, benim için biryerlerde hala biri, hala bir umut var" repliklerine sarılıyoruz. bırakalım bence bu işleri. senin hayatında en çok sevebileceğin o insan hayatına girmiş ve senden daha fazla sevebileceği birileri olduğunu hissettiği an çekip gitmiş olabilir. shit happens, get over it. "o değilmiş ki" diye kandırma kendini. o 'o'ydu, sen 'o' değildin.

ünlü düşünür mustafa sandal diyor ya "benim aşka inancım kalmadı hiç" diye. benim de aşkın işteş haline inancım kalmadı.