my vagina speaks a language I don't understand

carrie bradshaw olup sağda eski sayıları gözüken wingman dergisine yazı yazdığım zamanlarda, teknik mevzular yüzünden derginin çıkmaması nedeniyle yayınlanamamış olan "duygusal seks" isimli bir yazımı şöyle bitirmiş idim:

"Kadının seks notunuzu yüksek tutmasını istiyorsanız tavsiyem, bahsi geçen hissi yaratmak istediğiniz kadınlarla sevişmeden önce belli bir enerji bütünlüğü elde etmeye çalışmanız ve sevişirken de sadece içine girip çıkmaya çalıştığınız dudaklara değil diğer dudaklara da önem vermek gibi detayları göz önünde bulundurmanızdır. Zira sizin rakı masalarınızda dönen muhabbetlerden farklı olarak bizim performans raporlarımızda artistik puanların katsayısı teknik puanlardan daha yüksek".

yazının ana fikrinde anlatmak istediğim, kadınların da bittabi sadece seks yapma amaçlı seks yapabileceği, bundan zevk de alacağı; fakat duygusal bir paylaşım yaşadığı erkeklerle girdiği münasebetleri daha iyi hatırlama eğiliminde olduklarıydı. o zamanlar seksin iki türlüsüne de açık, performansının doruğunda, gençliğinin baharında bir kız çocuğu iken sene oldu 2010, bana bir şeyler oldu, şurada bahsi geçen bir tribe girip "hoşlandığım adamla hemen birlikte olursam onu da tüketiyorum, demek ki hayatımda tutmak istediğim adamlarla biraz daha yavaş ilerlemeliyim" noktasına ulaştım. ve fakat! bugün kadim dostum aycan'la birbirimizin sorunlarına müthiş çözümler üretip akıllar verdiğimiz ama kendi sikimizi doğrultamadığımız klasik terapi yemeklerinin birinde it hit me. acaba ben bu adamlardan hoşlandığım için mi onlarla seks yapmıyorum; yoksa hoşlanmak istediğim için mi? öyle görünüyor ki yazının başında kısa tanımlaması bulunan 'duygusal seks' artık benim için iki seçenekten biri değil, tek tercih ve bu da sadece fiziksel bir etkileşim yaşadığım erkeklerle yatmak yerine duygusal bir bağ kurmayı bekleme isteğine yol açıyor. boku yedik. hayır duygusal seks yaşamayalı da yıl oldu, nereden çıkıyor böyle yeni âdetler anlamıyorum ki.

sen de dertlisin he hemşire?