ya ne olacağıdı?

bugün bir arkadaşım 4 ay önce kendisine "hayatımı seninle geçirmek istiyorum, senden çocuğum olsun istiyorum" lafları eden sevgilisi karşısına geçip "ben karar verdim, bu ilişkinin bir geleceği yok, yani seninle evlenmeyi düşünmüyorum ama seninle iyi vakit geçiriyorum. bunu böyle kabul edersen görüşmeye devam edebiliriz" dediği için ilişkisini bitirdi. bizim yaşlarımızdaki her kadının, ortalama zekaya sahip dürüstlük timsali bu erkişinin sandığının aksine çocukla evlenme hayalleri kurduğundan değil, bu konuşma yapılırken çocuğun takındığı terbiyesizce tavırdan rahatsız olup ayrılık kararı alan bu arkadaşımla empati kurabileceğine inanıyorum zira erkeklerin bu commitment problemi yaşayan ıssız adam halleri yeni çıkmış bir şey değil; ve hatta son zamanlarda olayın "evlilik" boyutundan çıkıp kendini uzun süreli ve tek eşli herhangi bir ilişkiye katiyen hazır hissetmeme durumu olarak baş gösteriyor. yaşanmışlıklarım ve "ben uzun ilişki insanı değilim yeaa"cıları çok görmüş olmam gereği böyle mevzularda büyük konuşulmaması gerektiğine, doğru bir zaman içinde doğru hissettiren bir insanın pek çok ezberi bozabileceğine inansam da ben de büyük lokmayı yemeyip hayatta gerçekten hamuru gereği ciddi bir ilişki yaşama ihtimali olmayan erkekler olabileceğine inanıyorum. inanamadığım şey bu erkeklerin tavırları. adam sinsi gibi insan içine karışıp kızlarla tanışıyor, flört ediyor, bir ilişkiye giden yolda her boku yiyor; iş ilişki formatına doğru ilerleyince de "noluyor yahu ben ıssız adamdım kalbim taştandı şimdi niye ilişki falan deyip dengemi bozuyorsun" moduna giriyor. ne sandın yarraam, ya ne olacağıdı? hem götün yemesin yaşamak istediğin tarz ilişkiye paralel davranışlar sergileyeme, hem de o göt tutuşunca suçu kafanda yarattığın tek derdi evlilik/uzun ilişki olan kadın figürüne at. götünüze güvenmiyorsanız kadınlarla iletişimi kesin birbirinizi sikin arkadaşım bu ne yahu 30 yaşımıza geldik uğraştığımız şeylere bak.