2009'un ilk yazısı, yılbaşında ne yaptıkla başlayıp cuma gününün tatil oluşunun mutluluğuyla devam edip şu anda da ne kadar işim olduğunu anlatarak bitirilecek, aralarda küçük esprilerle bezenmiş ortalama bir yazı olmaya adaydı. olmadı. herkes üzüldü, herkes kendini o annenin, babanın, kardeşin, arkadaşın yerine koydu üzüldü. ben bir de pazartesi okula gidip onu sınıfta göremeyecek olan öğretmenin yerine koyup üzüldüm. yazamadım, yazamıyorum.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
kazara yaşıyoz bu ülkede. toponun aq. biraz ağır geldiyse yorum yayınlayabilirsin. ama bu örümcek kafalara bunlar az bile. ellerinde olsa satırla doğrayacaklarına eminim çünkü. hayvana hayvan gibi davranacan.
örümcekbeyin istifa etmiş
yatacak yeri yok o şerefsiz köpeğin.
ne boktan girdik şu yıla be arkadaş!
izmirdeki cenaze törenini görmeliydiniz=/ insanın öfkesi 100kat 1000kat daha artıyor. bok herifler geberelim hepimiz rahatlayın e mi?
Post a Comment