çağımızın icadı tekerlek

hayatımdan inciler köşesinde, yaklaşık 2 saat sonra dönemin son dersine gireceğimi ve 6 şubat mesai bitiminde başlayacak olan resmi sömestr tatilime kadar invigilating-marking-preparing dışında bir iş yapmayacak olmanın mutluluğunu yaşadığımı belirtmeyi bir borç bilirim. dün 3 günlük erzak alışverişinden sonra kendimi sevdiceğimin evine de kapattım, daha ne olsun.

bu bahsi geçen erzak alışverişini yapmak üzere kampüs yakınındaki über markete girmek üzereyken, etrafımızı seren serengil-emrah filmlerindeki motorsikletli asi gençler havasında, tekerlekli spor ayakkabılara sahip bir takım çocuklar sardı. generation gap denen şeyi bütün çıplaklığıyla yaşadığım an bu spor ayakkabıları ilk gördüğüm andır. her kız çocuğu gibi, "ben büyüyünce annem gibi olmayacağım, çağın gerekleriyle içli dışlı olup çocuğuma yakın olacağım" düşüncelerini bünyemde bulunduruyordum elbet. gerçi ben hayatımda hiç bir zaman "büyüyünce ne olacaksın?" sorusuna "gelin" ya da "anne" diye cevap verecek kadar feminen olmadım. benim o soruya cevabım hep "öğretmen" olmuştur. I'm living my dream, yersen. sonuçta hiç bir zaman çocuğum olsun şöyle olsun hayallerim olmadı (madonna gibi çocuğumla matching outfit giyme fantazim dışında), hala da çocuk sevdam ya da planım yoktur ama bittabii o annelerle gırtlak gırtlağa gelme anlarında her insan gibi ben de "ben böyle olmayacağım" moduna girmiştim. internetten anlıyor olmak, az çok öğrencilerimin zevkleri ve yaşam tarzlarına aşina olmak, parçası olmasam da facebook nedir ne değildir bilmek falan bana hep doğru yolda olduğum sinyallerini vermişti. ta ki o tekerlekli spor ayakkabılarını görene kadar. çocukluğunda yerde hızlı bir şekilde hareket eden tek objesi misketleri olan biri için takdir edersiniz ki spor ayakkabılarıyla kayan çocuklar jetgiller havası yaratıyor. "japon yapmış arkadaş" deyip uzaklara dalıyorum. yaşlı insan kafası. 70lerin film yönetmenlerinin 2000li yıllarda uzay çağının dibine vuracağımızı ve etrafın uçan arabalardan geçilmeyeceğini zannetmeleri gibi ilüzyonlardayım, doğmamış çocuğuma roket ayakkabı biçiyorum.