google'a depresyon yazıp görsellerden bunu çalmakla beraber web araması yapıp belirtilerini okumadığımdan kesin konuşamıyorum ama sanıyorum depresyondayım. annemin geleneksel haymana günleri geçtiğimiz hafta başladığından beri ve 'yaşasın ev boş' partileri verme yaşını geçtiğimden kelli evde yapayalnızım. 35 yaşını geçmiş yalnız iş kadını modunda yorgun argın eve geliyor, saat 10 olmadan uyuyakalıyorum. annem olmadığında televizyon açık uyuduğumdan olabilir, neredeyse her saat başı uyanıyor ve uyuduğum her saat dilimine de bir örneğinde mykonos adasında volkan şen'in asılmalarına maruz kaldığım garip rüyalar sıkıştırmayı başarıyorum. birkaç akşam önce sex and the city'de miranda'nın hayatından seksi çıkartıp açığı çikolata ile kapatmaya çalıştığı bölümde yaptığı hazır çikolatalı kekin gazına gelip ertesi gün migros'ta yarım saatimi dr oetker reyonunda geçirdikten ve 'hazır' diye lanse edilen ürünlerin hazırlanma şekillerine hayretle baktıktan sonra paşa paşa brownie intense alıp döndüm evime. baktım amerikan usulü yaşayamayacağım depresyonumu, türk usulüne dönüyor ve hamamcı teyze keselerine vuruyorum ben de kendimi. sürekli saçma sapan şeyler hatırlayan beynimi haymana'nın kaplıca sularında erittim erittim, yoksa nasıl bir çözüm bulacağım bu işe bilmiyorum.
3 comments:
geçmiş olsun. yaz geliyo ve tanıdığım bütün karşı cinslerim depresyonda. zaten topu topu 4 kız tanıdığım var.. hepsi depresif. hepsi mızmız (lafım meclisten dışarı diyem de kafamı kırma)
kapoera yap...
herkes kapoera yapsın...
Ben seni hep yalniz yasiyor biliyordum, neden bilmem (aslinda nedenini tahmin edebiliyorum).
Hayatinda birseyleri degistirmenin vakti gelmis olabilir belki de.
Ben de ne zaman brownie yapsam di$i yaniyor ici pismiyor. Püf noktasi nedir bilemedim henuz. O yüzden hazir varken yapmakla ugrasmamak lazim.
Post a Comment