snowjob

bugün okula gelip 6 saat ders anlatmak durumunda olduğumdan, yollardaki erimiş karı büyük bir memnuniyetle ayaklarıma doğru süzdürüşüyle beni hayretler içinde bırakan çizmelerimi giydiğimden, dışarı çıkıp sigara içmeye kalktığımda yüzüme yüzüme çarpan kar tanelerini de dumanla birlikte içime çekmek zorunda kaldığımdan karla ilgili romantizm beklemeyin benden. ıssız adam saçmalığını "karların üzerindesin götün donuyo uyu de geber" repliğini msn nicklerine taşıyacak kadar beğenen gerzekler yapsın o edebiyatı. zaten sabah kampüsteki ilkokulun bahçesinde çocukların deli gibi kartopu savaşı yaparken ne kadar da mutlu olduklarını görünce anladım ki kar bile büyüdükçe anlamını yitiren şeylerden. eskiden olsa tatil yağıyor diye tempo tutardık, şimdi perdeyi açıp karı görünce kimbilir trafik ne haldedir diye düşünüyoruz. kader utansın.