bir arkadaşım bedenlerin ruhlardan daha hızlı hareket ettiğini, bu yüzden seyahat ederken gidilen yerde insanın kendini bulmasının bir kaç gün alacağını söylemişti ben gençken ve gökyüzünün bile farklı renk olduğu yabancı bir ülkenin topraklarındayken. büyüyünce anladım ki ruhlar sadece mekanlar değil zamanlar arasında da seyahat edebiliyolar; terkedip gittikleri bedenleri tekrar kazanmak, hep ters düştükleri akılları karıştırıp sadistçe bir zevk almak için. ama ben yemiyorum. çünkü sabaha hepsi geçiyor. "pışıııık" demek istiyorum geçmişten gelen ruha. böyle de bir çocuk var hala içimde, ölmeyen.
5 comments:
arkadaşı takdir ettim. işe yarar bir bilgi.
Sen çok garip bir insansın sayın voodo girl. Tam kafamda aha metafiziksel bir şeyler yazmış diye kendimi zihinsel olarak hazırlarken bambaşka bir şey çıktı karşıma.
O zaman bende bir ruh bilgisi vereyim. Kesin değil ama, hastalıklar aslında ruhun vücuda isyanıymış, öyle okudum.
Durum budur :)
futbolda da bazen 90 dakika ruhsuz oynayan topçu uzatmalarda didinir falan.
örnek uygun oldu mu?
belki de ruhumuz bize uyandigimiz ana kadar paralel evrenlerdeki halimizden kesitler sunuyordur? zamanda seyahat etmek yerine..
21 gram hikayesine benzemir.
Post a Comment